Joe Cole
Joseph „Joe” John Cole to skrzydłowy reprezentacji Anglii oraz Chelsea FC. Jest prawonożny. Jego znakami firmowymi jest szybki drybling oraz kontrola nad piłką. Urodził się w Paddington. Przeszedł słynny system szkolenia w West Ham United. Został uznany za jednego z najbardziej perspektywicznych graczy w Anglii. Zgłosił się po niego Manchester United proponując 10 mln funtów, gdy miał 16 lat. Jednakże Cole odmówił i postanowił grać dalej dla „Młotów”. W wieku 17 lat zadebiutował w pierwszej drużynie i stał się jej kapitanem.
W 2003 roku Cole przeniósł się do Chelsea, która posiadała już nowego właściciela - Romana Abramovicha. Przeszedł za 6,6 mln funtów. Chelsea była drużyną, której Joe kibicował od młodości. Wiele czasu spędził na trybunach stadionu Stamford Bridge dopingując swoich idoli. Claudio Ranieri chciał wysłać Cole'a na wypożyczenie do CSKA Moskwa, jednakże ten odmówił i pozostał w Londynie. Stracił miejsce w pierwszej drużynie na rzecz Scotta Parkera, którego Ranieri przyjął w styczniu 2004. Cole był nagradzany za wspaniałe zdolności techniczne, jednakże krytykowany za zbyt mały wkład w grę dla drużyny. Po przybyciu do klubu Jose Mourinho, Cole szybko odnalazł swoje miejsce w drużynie. Zaczął występować dużo częściej niż za kadencji Ranieriego. W styczniu 2005 roku, Jose skrytykował Cole'a po zdobyciu zwycięskiej bramki z Liverpoolem za zbyt mały wkład w obronę drużyny. Powiedział wtedy, że Joe ma „dwie twarze” - jedną którą lubi (technika) i drugą której już nie (brak entuzjazmu w grze obronnej). Cole odpowiedział Mourinho grą na boisku, która od tej pory stawała się coraz lepsza. Zastąpił w drużynie kontuzjowanego Arjena Robbena i stawał się powoli jedną z gwiazd The Blues w zwycięskim sezonie 2004/2005. Strzelił w nim 10 bramek.
Był to najlepszy sezon w jego karierze. Zawodnik tak się rozwinął, że miał zapewnione miejsce w pierwszym składzie. Został uznanym jednym z najbardziej kreatywnych piłkarzy w Chelsea w tamtym sezonie. Jego bramka w wygranym 3:0 meczu z Manchesterem United, gdy ograł Rio Ferdinanda i Nemanje Vidica została wybrana do Top 10 goals of the season. Joe miał wielki wkład w ponowne wygranie Premiership. Po zakończeniu sezonu przedłużył z klubem kontrakt na kolejne 4 lata.
Sezon 2006/07 to szalenie pechowy okres dla tego zawodnika. Nabawił się kontuzji kolana podczas spotkań towarzyskich Chelsea rozgrywanych w USA. Nie wystąpił przez 3 miesiące w Chelsea oraz stracił 4 mecze eliminacyjne do Euro 2008. Wrócił 14.10.2006 w meczu z Reading. Swojego pierwszego gola w meczu z Blackburn w Curling Cupie. Pod koniec 2006 ponownie doznał długoterminowej kontuzji kości stopy, która wykluczyła go na grę w drużynie na wiele miesięcy. Cole poddał się w styczniu operacji stopy, która przebiegła pomyślnie. Klubowy doktor – Bryan English oznajmił, że Cole najprawdopodobniej powróci na mecz 4.04.2007 przeciwko Valencii w Champions League.
Cole wystąpił w MŚ 2002, jednakże wystąpił tylko w jednym meczu. Dostał również powołanie na Euro 2004, jednakże nie wystąpił. W późniejszym okresie grał w meczach towarzyskich z Danią, Irlandią Północną i Argentyną. Pojechał z Anglią na MŚ 2006 gdzie udowodnił swoją wartość strzelając przepiękną bramkę w meczu ze Szwecją. Popisał się również asystą przy drugim golu dla Anglików i został wybrany graczem meczu. Szwedzcy fani gratulowali Anglikom posiadania tak wartościowego zawodnika na turnieju.
